Σελίδες

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018

Για την πεζογέφυρα –φράχτη στο μνημείο Παλατάκι.


Ενημερώθηκα από Δελτίο τύπου του Δήμου Χαϊδαρίου, ότι εγκρίθηκε από το Κ.Σ.Ν.Μ. (Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων) η πεζογέφυρα στο Παλατάκι. Λέει πολλά στο Δελτίο Τύπου ο Δήμος και αποκρύβει περισσότερα. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος:
1. Στο Δελτίο τύπου του, δε σημειώνεται ο λόγος της καταγγελίας των τριών συνδημοτών μας. Ποιος ήταν αυτός; Ο Δήμος δεν είχε στα χέρια του την απαιτούμενη άδεια από την αρμόδια Υπηρεσία Νεωτέρων μνημείων, ούτε γνωμοδότηση του ΚΣΝΜ για να προχωρήσει στο έργο. Δηλαδή λειτούργησε ΠΑΡΑΝΟΜΑ. (βλ. προηγούμενη ανάρτηση). Παρ όλα αυτά προχώρησε και βάσει του νόμου διακόπηκαν οι εργασίες. Τουλάχιστον σε ότι με αφορά ο αρχικός λόγος της καταγγελίας ήταν αυτός. Με λίγα λόγια δεν είχε φροντίσει η αρμόδια αρχή να έχει τις κατά νόμον άδειες. Ο δεύτερος λόγος όταν είδα τη μελέτη ήταν το γεγονός ότι η πεζογέφυρα οπτικά βλάπτει το μνημείο και σ’ αυτό επίσης στηρίχτηκαν οι καταγγελίες.
2. Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου {που αναφέρεται στο Δελτίο Τύπου) μετά από τη διακοπή των εργασιών δεν ήμουν παρών διότι κανείς από τη δημοτική αρχή δε θεώρησε ότι πρέπει να προσκληθώ και να εκθέσω τις απόψεις μου. Επομένως δε καταλαβαίνω γιατί μας εγκαλεί η δημοτική αρχή και μάλιστα δημόσια.
3. Την αντίθεσή της στη κατασκευή της πεζογέφυρας είχε εκφράσει ΟΜΟΦΩΝΩΣ (και η παράταξη που στηρίζει το ΚΚΕ) το ΔΣ του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων. Επομένως δεν ήταν απλώς 3 συνδημότες μας που ξαφνικά τρελάθηκαν και ήταν αντίθετοι με την κατασκευή της πεζογέφυρας.
Πιο αναλυτικά.
Η δημοτική αρχή πανηγυρίζει για την έγκριση της κατασκευής της πεζογέφυρας ενώ μετά από διακοπή και παρέμβαση του ΚΣΝΜ αναγκάστηκε να σταματήσει την κατασκευή της και ν’ αλλάξει τη μελέτη. Κι αυτό το έκανε μετά από την παρέμβαση των τριών συνδημοτών μας, αλλιώς θα προχωρούσε παρανόμως.
Κανείς μα κανείς από τους τρεις καταγγέλλοντες συνδημότες δεν είχε την άποψη της μη κατασκευής της πεζογέφυρας. Είναι κάτι που δε λέει ο Δήμος στο Δελτίο τύπου του. Αντίθετα αφήνει να εννοηθεί ότι επιθυμούσαμε τη μη κατασκευή της και ότι μάλλον σκοτεινές δυνάμεις πίσω από μας απεργάζονταν το τιτάνιο έργο του Δήμου.
 Όλοι πιστεύαμε σε μια εναλλακτική λύση, όπου το ένα ακρόβαθρο θα πρέπει να εδράζεται στο χώρο μπροστά από το Δημαρχείο, ώστε να επιβαρύνεται λιγότερο το μνημείο.
Θεωρώ ότι τελικώς ήταν μια λανθασμένη απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού η κατασκευή της πεζογέφυρας σ’ αυτό το σημείο, έστω κι αν ο δήμος εξαναγκάστηκε στην αλλαγή της μελέτης, ώστε με την τοποθέτηση γυαλιού να ελαφρύνει ο όγκος της κατασκευής. Η απόσταση με το μνημείο εξακολουθεί και είναι πολύ κοντινή και αλλάζει εντελώς ο περιβάλλοντας χώρος του. Είναι κάτι που φαίνεται και από τη φωτορεαλιστική παρουσίαση της πεζογέφυρας (βλ. σχετ. φωτογραφία). Σε καμία των περιπτώσεων δεν έπρεπε η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΑ να υποκύψει σε προφάσεις και εκβιασμούς της δημοτικής αρχής. Προφάσεις και εκβιασμούς που ζήσαμε στην πρώτη συνεδρίαση του ΚΣΝΜ στην οποία ήμασταν παρόντες.
Η αντιπολίτευση δεν θα έπρεπε να κοιτά μακρόθεν το θέμα, αλλά να κινητοποιήσει τους πολίτες ενάντια στη κατασκευή. Γιατί δεν το έκανε; Φοβόνταν ότι θα χάσει ψήφους; Μάλλον γι αυτό στήριξε ομοφώνως την κατασκευή της πεζογέφυρας. Προβληματική αντιπολίτευση σε μια προβληματική δημοτική αρχή.
Η στοχοποίηση για δεύτερη φορά συμπολιτών μας μέσω δελτίων τύπου του Δήμου, που τολμούν και έχουν διαφορετική άποψη από εκείνη του δήμου πρέπει να προβληματίσει σοβαρά τους πολίτες. Η αλαζονεία της σημερινής Δημοτικής αρχής φαίνεται να είναι αναντίστοιχη με την προσπάθεια της συμμετοχής των δημοτών στα κοινά ενώ η αμετροέπεια της έχει ξεπεράσει τα όρια.
Τέλος σε περίπτωση ολοκλήρωσης του έργου, αυτό το σημείο θα δηλώνει κάθε φορά που θα το βλέπουμε, τη νίκη μιας αλαζονικής εξουσίας, μιας εξουσίας που καθόλου δεν υπολογίζει το πολιτιστικό παρελθόν του τόπου. Η συνεισφορά της σημερινής δημοτικής αρχής θα είναι μια πεζογέφυρα φράχτης του μνημείου.

Σάββατο 17 Μαρτίου 2018

Από την «τριλογία πολιτισμού» στην αθλιότητα. Για την πεζογέφυρα στο Παλατάκι Χαϊδαρίου



        Πολύς ο λόγος για την πεζογέφυρα στο Παλατάκι και επομένως το όλο ζήτημα χρήζει κάποιας απάντησης για τις έως τώρα κινήσεις τουλάχιστον όσες με αφορούν.

 

1. Δεν είχα ασχοληθεί με το θέμα έως τη στιγμή που είδα ότι είχαν ξεκινήσει εργασίες. Η υπηρεσιακή μου εμπειρία με οδήγησε στην επικοινωνία με την αρμόδια Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων Αττικής Στερεάς Ελλάδας και Κυκλάδων, απ’ όπου ενημερώθηκα ότι ο Δήμος Χαϊδαρίου άρχισε τις εργασίες ΠΑΡΑΝΟΜΑ δηλαδή χωρίς να έχει πάρει καμιά αντίστοιχη άδεια.

2. Ως επιστήμονας που ανήκω στο ίδιο Υπουργείο, αλλά και ως πολίτης του Δήμου Χαϊδαρίου όφειλα να καταγγείλω το γεγονός και εγγράφως. Ακολούθησε σήμα διακοπής εργασιών από την Υπηρεσία Νεωτέρων και άμεσα η συζήτηση στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων (ΚΣΝΜ)

3. Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων έβγαλε ΟΜΟΦΩΝΩΣ καταγγελτική απόφαση για την κατασκευή πεζογέφυρας.

4. Στη συζήτηση αιτήθηκα παράστασης στο ΚΣΝΜ μαζί και με τον συμπολίτη μας κ. Κίμωνα Φουντούλη στην οποία ανέπτυξα το σκεπτικό των αντιρρήσεων που έχω για την χωροθέτηση της πεζογέφυρας οι οποίες συνοψίζονται ως εξής:



Α. Η χωροθέτηση του ενός ακρόβαθρου της πεζογέφυρας τοποθετείται εντός κηρυγμένου ιστορικού τοπίου. (ΦΕΚ 832/Β/1979) Ακόμη περισσότερο η ογκώδης κατασκευή είναι πολύ κοντά στο «Παλατάκι» με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται ο περιβάλλοντας χώρος του μνημείου αλλά και το ίδιο το μνημείο (ΦΕΚ 1364/Β/1976). Ο Δήμος Χαϊδαρίου είχε τη δυνατότητα από τότε που είχε στα χέρια του τη μελέτη να ακολουθήσει μια εναλλακτική λύση χωροθέτησης της πεζογέφυρας που ούτως ή άλλως προβλέπεται στη μελέτη. Αυτό δεν το έκανε και οι ευθύνες βαρύνουν κατά κύριο λόγο την δημοτική αρχή και κανέναν άλλον.



Β. Δυστυχώς οι ευθύνες κατά δεύτερο λόγο βαρύνουν επίσης όλες τις δημοτικές παρατάξεις που με το «κίνδυνο» της απένταξης του έργου ψήφισαν ναι μεν την αλλαγή μελέτης για τη μορφή του ακρόβαθρου, αλλά όχι όπως θα ’πρεπε την αλλαγή θέσης.Ο κίνδυνος της απένταξης είναι ένας κίνδυνος για τον οποίον αποκλειστικά ευθύνεται η δημοτική αρχή και κυρίως ο Δήμαρχος Μ. Σελέκος. Θα έπρεπε από πολύ νωρίς να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε από τη μια να εξασφαλίσει το έργο και από την άλλη να προστατευτεί το μνημείο. Διαβάζω στο «Χαϊδάρι Σήμερα» στις 14 Μαΐου του 2017 τη συνέντευξη του αντιδημάρχου για την Παιδεία και τον Πολιτισμό κ. Ν. Καραγιάννη υπό τον τίτλο: «Τριλογία Πολιτισμού» στο Παλατάκι με την ανάπτυξη τριών Μουσείων ο οποίος έλεγε, «Ταυτόχρονα με ανάλογες εργασίες θα αξιοποιηθεί ο όμορφος περιβάλλοντας χώρος του πύργου Παλατάκι». Καμιά κουβέντα δηλαδή για την κατασκευή πεζογέφυρας στον περιβάλλοντα χώρο. Η «Τριλογία Πολιτισμού στο Παλατάκι» έγινε «πολιτιστική αθλιότητα» διότι προστέθηκε η πρόθεση για κατασκευή μιας πεζογέφυρας η οποία προκαλεί πραγματική οπτική ασφυξία στο μνημείο. Ο κίνδυνος απένταξης λοιπόν δεν έχει σχέση με την αλλαγή της χωροθέτησης. Απλώς ο δήμος δεν προλαβαίνει να απαλλοτριώσει το τμήμα χώρου δίπλα στο ταχυφαγείο γι αυτό επικαλείται τον κίνδυνο.

Γ. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις οι οποίες έχουν διατυπωθεί από τον κ. Ι. Ιγγλέση και αφορούν μια διαφορετική διάταξη του χώρου του πεζόδρομου, δίπλα στο ταχυφαγείο ώστε εκεί να τοποθετηθεί το ένα ακρόβαθρο, ενώ το άλλο να χωροθετηθεί απέναντι στο Δημαρχείο υλοποιώντας μ αυτό τον τρόπο την εναλλακτική χωροθέτηση που είχε προβλεφθεί ήδη από τη μελέτη.

Δ. Τα επιχειρήματα του Δήμου που ανέπτυξε ως φαίνεται και στο ΚΣΝΜ, είτε είναι λαϊκίστικα και συσχετίζονται με την ασφάλεια των πεζών που περνούν από τις διαβάσεις είτε είναι εντελώς αστήρικτα, αφού το γεγονός της μη περιποίησης των δέντρων που όφειλε να κάνει, το μετατρέπει ως επιχείρημα απόκρυψης του μνημείου από τα δέντρα. Ας τα δούμε ένα – ένα.



Η ασφάλεια των πεζών δεν διασφαλίζεται από την πεζογέφυρα. Έχει αποδειχθεί ότι καμιά πεζογέφυρα εντός του λεκανοπεδίου δεν χρησιμοποιείται τόσο συχνά όσο οι διαβάσεις. Απλά η πεζογέφυρα διασφαλίζει την εκάστοτε δημοτική ή άλλη αρχή σε περίπτωση ατυχήματος να προβάλλει το επιχείρημα ότι ο παθών θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την πεζογέφυρα. Θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν οι δυο υπόγειες διαβάσεις η μια διπλα σε σουπερμαρκετ ,μετά το Παλατάκι και η άλλη πριν τον Παλατάκι. Όμως και από κει περνούν όσοι θα περνούν και από την πεζογέφυρα. Φαίνεται όμως ότι η πεζογέφυρα αποτελεί επιχείρημα – «έργο» για ψηφοθηρία των πολιτών της περιοχής «Γρηγορούσας».

Η βλάστηση Τα δέντρα στο περιβάλλοντα χώρο είναι εντελώς απεριποίητα κι αυτό με ευθύνη του Δήμου ο οποίος θα έρεπε να έχει από τη μια πραγματοποιεί συχνά κλαδέματα ή ακόμη και την κοπή (όσων είναι έτοιμα να πέσουν) αλλά και από την άλλη να λάβει υπόψην του την όσο το δυνατόν καλύτερη θέαση του μνημείου. 


Μετά τη συνεδρίαση του ΚΣΝΜ ο Δήμος καλείται να καταθέσει στην αρμόδια υπηρεσία νεωτέρων Μνημείων εκ νέου μελέτη, είτε ελαφρύνοντας από υλικά το ακρόβαθρο στον περιβάλλοντα χώρο του μνημείου, είτε ν αλλάξει εντελώς τη θέση όπως προβλέπεται από τη μελέτη. Με τη τελευταία του συνεδρίαση το Δημοτικό Συμβούλιο όμως αποφάσισε με την ΑΔΑ: 6Ω4ΓΩΗ3-110 ομοφώνως “Απαιτεί την άμεση έναρξη των εργασιών κατασκευής της πεζογέφυρας στο χώρο που έχει οριστεί, σύμφωνα με την εγκεκριμένη μελέτη που εκπονήθηκε με γνώμονα την πλήρη διασφάλιση της λειτουργικής και ασφαλούς διέλευσης των πολιτών. Προτείνει την αντικατάσταση των στοιχείων «τσιμέντου» με «ατσάλι και γυαλί» στο ακρόβαθρο του περιβάλλοντα χώρου του κτιρίου «Παλατάκι»”. Δηλαδή η εναλλακτική που προτείνει ο Δήμος είναι το γυαλί και το ατσάλι, τίποτε περισσότερο.


Ο Δήμαρχος και η Δημοτική αρχή αλλά και όλο το Δημοτικό Συμβούλιο θα φέρουν ακέραια την ευθύνη για την εκ νέου απόρριψη από το ΚΣΝΜ της αναθεωρηθείσας μελέτης. Στην περίπτωση συμφωνίας από το ΚΣΝΜ και το ΥΠΠΟΑ κατασκευής της χωροθέτησης η οπτική όχληση του μνημείου είναι βέβαια παρά τα όποια υπέρ του έργου επιχειρήματα. Απλά σε όλο το ατόπημα θα προστεθεί και το ΥΠΠΟΑ και τα μέλη του ΚΣΝΜ.

Ο σημερινός δήμαρχος ή δημοτικοί σύμβουλοι θα κυκλοφορούν εντός της πόλης και θα καμαρώνουν μια δική τους κατά δική τους αθλιότητα. Απλώς εμείς όλοι που αντιδράμε και θα είμαστε περήφανοι ως επιστήμονες και ως πολίτες ότι κάναμε το καθήκον μας απέναντι στην πόλη και στα παιδιά μας στο ακέραιο.

Τέλος οι δύο συμπολίτες που αναφέρονται στην απόφαση του Δημοτικού συμβουλίου είναι δυνατόν να γίνουν σύντομα πολύ περισσότεροι.